Jak właściwie degustować piwo?

Jeśli chętnie sięgasz po piwa kraftowe oferujące głębsze smaki, naucz się podstaw ich prawidłowej degustacji. Dzięki odpowiedniemu podawaniu takiego piwa zyskasz możliwość odkrycia zaklętych w nim, niezwykle oryginalnych aromatów. Co warte podkreślenia, umiejętna degustacja odnosi się nie tylko do piw rzemieślniczych, ale i popularnych lagerów z marketu. Serwując je w szkle, w odpowiedniej temperaturze, wydobędziesz z nich pełnię prostszych, ale równie przyjemnych, orzeźwiających smaków.

Niepowtarzalny zapach i smak

Celem degustacji jest wydobycie naturalnych aromatów, pochodnych składników zastosowanych w procesie produkcji piwa określonego gatunku. To właśnie ich rodzaj oraz sposób warzenia piwa mają największy wpływ na jego ostateczny charakter, pozwalając odróżnić jeden trunek od drugiego. Najbardziej wyraziste pod względem złożoności smaków są piwa górnej fermentacji, typu ale. Łagodniejsze, bardziej orzeźwiające smaki oferują popularne lagery, w tym cieszące się największą popularnością odbiorców piwa typu pils. Oczywiście degustować możemy oba rodzaje piw.

W celu wydobycia naturalnej woni piwa, po napełnieniu nim szklanki, należy delikatnie nią zamieszać i z odległości kilkunastu centymetrów wdychać wydobywające się z niej zapachy. Na tym etapie powinniśmy wyczuć charakterystyczne, goryczkowe aromaty chmielowe. W przypadku piw wzbogacanych owocowymi ekstraktami powinniśmy wyczuć również ich naturalny, orzeźwiający, najczęściej słodki aromat. W kolejnym etapie degustacji zbliżamy szklankę z piwem do nosa i staramy się wyczuć pozostałe, zwykle subtelniejsze, mniej nachalne zapachy – to pochodne zastosowanego do produkcji piwa słodu oraz konkretnego gatunku chmielu. Jeśli chcesz wzmocnić zapachy, zakryj szklankę dłonią i przez kilka sekund intensywnie zamieszaj jej zawartością. Po uniesieniu dłoni szybko zbliż szklankę do nosa i zaciągnij się piwnym aromatem. W ten sposób odkryjesz bukiet zapachów charakterystycznych dla degustowanego gatunku piwa. Bukiet to przede wszystkim pochodna procesów fermentacji alkoholowej i rodzaju zastosowanych drożdży. Pod względem złożoności bukietu najbardziej wyraziste są piwa kraftowe typu ale. Typowy pils ma prostszy bukiet z dominującym aromatem goryczkowego chmielu.

Prawidłowa degustacja nie może ograniczyć się jedynie do wąchania piwa. Znacznie ważniejsze jest jego smakowanie. Zaczynamy od niewielkiego łyka i przed przełknięciem, staramy się je rozprowadzić nie tylko po powierzchni języka, ale i policzków oraz podniebienia. W ten sposób płyn dotrze do dużej liczby kubków smakowych i wyczujemy jego charakterystyczny smak. Zwykle w pierwszej chwili odbieramy przyjemną słodycz zbożowego słodu, a po chwili charakterystyczną goryczkę chmielu. W przypadku piw IPA często są to również wyraźnie wyczuwalne smaki owocowe. Dobre gatunkowo piwa kraftowe pozostawiają w ustach swój charakterystyczny posmak jeszcze przez chwilę po przełknięciu.

Temperatura serwowania piwa

W przypadku degustacji znaczenie ma nie tylko gatunek testowanego piwa, ale i temperatura jego podania. Większość specjalistów sugeruje pić piwo delikatnie schłodzone. Jeśli temperatura testowanego trunku będzie zbyt niska, wówczas bezpowrotnie stracimy część jego naturalnego bukietu zapachów. Według specjalistów optymalna temperatura serwowania piwa powinna mieścić się w granicach 3-13 stopni Celsjusza. Należy przy tym zaznaczyć, że lekkie piwa typu lager mogą mieć temperaturę zbliżoną do 3 stopni Celsjusza, a bogatsze w smaki piwa typu ale, o dużej zawartości ekstraktu, mocne i gęste, dochodzącą do 13 stopni Celsjusza. Dzięki temu można wyczuć wszystkie ich aromaty oraz charakterystyczny, złożony smak.

Szkło do serwowania piwa

Wydobycie charakterystycznych aromatów piwa zależy nie tylko od jego temperatury w momencie degustacji, ale i rodzaju szkła, w jakim jest podawane. O ile klasyczny lager może być podawany w tradycyjnych kuflach lub szklankach typu pilsner glass czy pinta, o tyle piwa kraftowe o głębszych smakach powinny być serwowane w specjalnych rodzajach dedykowanego im szkła. Najczęściej ma ono formę kieliszków z krótką nóżką uzupełnioną podstawką.

Najpopularniejsze szkło do piwa to pokal, tulip, snifter i weizen. W kieliszkach typu pokal można serwować zarówno lekkie lagery, jak i orzeźwiające piwo rzemieślnicze. Charakterystyczny, najczęściej smukły i prosty kształt kielicha typu pokal pomaga w wyeksponowaniu naturalnej barwy piwa i zaklętych w nim aromatów. Szkło typu tulip stworzono z myślą o degustacji mocnych piw belgijskich. Charakterystyczny kształt kielicha nawiązuje do budowy kwiatu tulipana, co w jeszcze większym stopniu wiąże go z krajami Beneluksu. Szkło typu snifter wyglądem przypomina powiększoną wersję kieliszków do brandy lub koniaku. Krótka nóżka i zwężający się ku górze, pękaty kielich, pozwolą wydobyć głębię zapachu aromatycznych piw górnej fermentacji. Snifter to idealny wybór do degustacji piw typu stout oraz ciemnych piw rzemieślniczych z dużą zawartością ekstraktu. Szkłem przeznaczonym do degustacji piw pszenicznych jest weizen. To szklanka z płaskim dnem, wąskim dołem i pękatą górą. Jej charakterystyczny kształt daje możliwość cieszenia się naturalną mętnością i łagodnym smakiem piw niepasteryzowanych.

Jak uniknąć spienienia piwa?

Biała pianka to charakterystyczny element piwa, który pomaga wzmocnić jego naturalne walory smakowe. Nie należy jednak przesadzać z jej ilością piany. 2-centymetrowy, biały kożuszek to ogólnie przyjęte optimum. Dlatego tuż przed podaniem piwo zawsze powinno być lekko schłodzone – dzięki temu mniej się pieni. Trzeba również nauczyć się odpowiednio je nalewać. Niezależnie od tego, czy korzystasz z kufla, szklanki czy kieliszka, nalewając piwo, szkło staraj się zawsze ustawić pod kątem około 45 stopni. Piwo wlewaj powoli z niedużej wysokości. Przed napełnieniem szkła do pełna, przywróć je do pionu, dzięki czemu na powierzchni piwa pojawi się niewielka, pożądana warstwa białej pianki.