Czy w piwie są węglowodany?

Węglowodany to jeden z podstawowych składników odżywczych, bez którego ludzki organizm nie mógłby normalnie funkcjonować. Znajdziemy je w większości produktów spożywczych, również w napojach alkoholowych. Węglowodany w piwie pochodzą ze zbóż. Słód wykorzystywany do warzenia piwa nigdy w całości nie jest przerobiony przez drożdże i jego część pozostaje w gotowym trunku. Im więcej nieprzerobionego słodu, tym więcej węglowodanów. Oczywiście kalorie w piwie to nie tylko węglowodany, ale i alkohol.

Co to są węglowodany?

Są to proste związki składające się z atomów węgla, wodoru i tlenu, będące podstawowym paliwem zasilającym komórki naszych organizmów. Węglowodany nazywane są również cukrami, ale nie ma to bezpośredniego związku z ich słodkim smakiem – część cukrów nie jest słodka. Dzielimy je na cukry proste i złożone. Źródłem tych pierwszych są przede wszystkim owoce, cukier biały i mleczny, czyli laktoza. Źródłem węglowodanów złożonych, takich jak skrobia są przede wszystkim ziarna zbóż i warzywa bulwiaste, na przykład ziemniaki. Węglowodany z piwa, choć pochodzą ze zbóż, są jednak w zdecydowanej większości cukrami prostymi.

Maltoza, czyli cukier słodowy ma podobną budowę do fruktozy i sacharozy. To związek łatwy do przyswojenia przez ludzki organizm, będący źródłem czystej energii.

Jeśli zatem wciąż zastanawiasz się, czy w piwie jest cukier, odpowiedź jest jednoznaczna. Jest, ale ma on nieco inny charakter niż tucząca skrobia.

Ile cukru jest w piwie?

Zawartość węglowodanów w piwie to przede wszystkim pochodna ilości, rodzaju i jakości zastosowanego do jego warzenia słodu zbożowego oraz końcowej, procentowej zawartości alkoholu. Skład piwa to woda, słód zbożowy, chmiel i drożdże. W procesie fermentacji drożdże przerabiają słód zbożowy na alkohol. Oczywiście nie są w stanie przetworzyć całej skrobi i jej pozostałości pozostają w trunku. Dzięki nim piwo ma charakterystyczny słodowy smak. Jest również napojem kalorycznym.

Jeśli zastanawiasz się, ile cukru ma 1 piwo, w przybliżeniu można podać, że jest to około 14 gramów na 500 ml. Zasadniczo im więcej ekstraktu ma piwo, tym wyższa jest jego kaloryczność i tym więcej znajdziemy w nim węglowodanów. Warto jednak pamiętać, że węglowodany w piwie to jedynie jeden z czynników wpływających na jego kaloryczność. Zdecydowanie ważniejszym czynnikiem jest alkohol. Im wyższe stężenie alkoholu, tym piwo ma więcej kalorii. To właśnie dlatego piwa bezalkoholowe są polecane jako zamiennik dla piw typu tradycyjnego, zwłaszcza dla osób odchudzających się, dbających o linię.

Piwo a dieta

Choć bezwzględna zawartość węglowodanów w piwie nie jest wysoka, to jednak z uwagi na obecność alkoholu, który ma większą kaloryczność niż cukier, picie dużych ilości piwa przez osoby odchudzające się nie jest wskazane, zwłaszcza gdy jest to piwo mocne i ciemne. Najmniej kaloryczne są piwa bezalkoholowe, jasne typu lager oraz pszeniczne. Większą kaloryczność ma piwo smakowe z dodatkiem owocowych soków oraz ciemne, o dużej zawartości ekstraktu.

Średnia kaloryczność 0,5 l piwa to około 250 kcal. Warto jednak pamiętać, że ile cukru w piwie by nie było, to głównym źródłem kalorii w przypadku tego typu trunków nie są węglowodany, lecz alkohol. Trzeba również podkreślić, że piwo to nie tylko kalorie, ale i korzystne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu minerały, takie jak magnez, potas czy fosfor oraz witaminy, zwłaszcza witaminy z grupy B. Największą ich ilość znajdziemy w piwie niepasteryzowanym.

Gdy odwiedzasz sklep z piwem i zastanawiasz się, który trunek wybrać, by nie przytyć, odpowiedź wydaje się oczywista i jest nią piwo bezalkoholowe. Jeśli jednak nie chcesz rezygnować z lekkich procentów, dobrym wyborem będzie lager, na przykład klasyczny pils. Jeśli natomiast szukasz trunku bogatego w związki mineralne i witaminy, najlepiej wybierz piwo niepasteryzowane pszeniczne.