Kameralność, receptura i ten smak! Przyjemność z piwem rzemieślniczym.

Odpowiedzią na powtarzalność smaków piw oferowanych przez międzynarodowe koncerny stała się tzw. piwna rewolucja, czyli gwałtowny wzrost małych, lokalnych producentów piwa, którzy postawili na oryginalność i jakość. Miłośnicy chmielowego trunku mieli zwyczajnie dosyć dyktatu wielkich kompanii piwowarskich i swój ulubiony, chmielowy napój zaczęli warzyć na własną rękę. W ten sposób narodziła się istotna gałąź współczesnego rynku piwnego, na którym piwa kraftowe zajmują coraz ważniejszą pozycję.

Współczesny rynek piwa został zdominowany przez różne rodzaje trunków tzw. dolnej fermentacji, które w piwnym słowniku określa się właśnie mianem lagerów. W nieco węższym rozumieniu lager to po prostu rodzaj piw warzonych z udziałem drożdży dolnej fermentacji, zarówno jasnych, jak i ciemnych, o intensywnym słodowym smaku, z wyczuwalną nutą gorzkiego chmielu. Takie trunki mają więcej ekstraktu i alkoholu niż piwo pils, ale mniej niż koźlaki czy piwa typu porter bałtycki.

Co to jest piwo dolnej fermentacji?

W Polsce największą popularnością cieszą się obecnie lagery, czyli piwa dolnej fermentacji charakteryzujące się dużą klarownością oraz dość lekkim, orzeźwiającym smakiem. Na przestrzeni ostatnich lat na rynku pojawiło się również sporo dotychczas rzadziej wybieranych przez konsumentów piw górnej fermentacji. Piwa ale to trunki starego typu, które dzięki piwnej rewolucji ponownie wkradają się w łaski konsumentów. Dziś piwo rzemieślnicze to w sporej części właśnie odświeżone ale.

Miłośnicy słodowego napoju o wyraźnie chmielowym smaku swój ulubiony trunek mogą wykorzystać nie tylko do gaszenia pragnienia i chłodzenia się podczas największych letnich upałów, ale także do przygotowania sycących, niezwykle aromatycznych potraw. Doskonałym przykładem takiego dania są żeberka w piwie. To klasyczne połączenie zapewnia mnóstwo fantastycznych doznań kulinarnych, kusząc wyjątkowym zapachem i delikatną konsystencją przepysznego mięsa.

Kto wynalazł piwo?

Światową stolicą piwa są dziś Czechy i kraje Europy Centralnej, takie jak Austria, Niemcy czy Polska, ale historia trunku wywodzi się z zupełnie innego regionu ziemskiego globu. Za historyczne miejsce narodzin słodowego napoju współcześni naukowcy uznają Azję, a dokładniej tereny zajmowane dzisiaj przez Irak i Iran. W związku z tym, że do produkcji piwa niezbędny jest słód zbożowy, jego produkcja na większą skalę stała się możliwa dopiero po upowszechnieniu uprawy pszenicy, czyli około 5000 lat przed naszą erą. Oczywiście sam pomysł na alkoholowy trunek powstający w procesie fermentowania przetworzonego ziarna zbóż zapewne pojawił się wcześniej, ale historyczne świadectwa potwierdzające popularność i powszechność stosowania tego napoju pochodzą właśnie z Mezopotamii oraz starożytnego Egiptu. Ojcami piwa są zatem prawdopodobnie nie Europejczycy, a Azjaci. Warto jednak pamiętać, że w starożytności były to napoje opierające się wyłącznie na rozcieńczonym wyciągu ze słodu zbożowego poddawanego procesowi fermentacji z udziałem naturalnych drożdży, bez dodatku chmielu. Chmiel zaczęto stosować znacznie później.